آیا آموزش نوشتار به کودکان لطمه وارد میکند؟

این سوال مداوم و سطحی پاسخی بسیار ساده ولی مفهومی دارد:

هر زبان از ابعاد مختلفی تشکیل شده است که به صورت خیلی نزدیک در همه ی ارکان دخالت دارند و هرگز قسمتی از آن را نمیتوانیم حذف کنیم و آموزش آن بخش را نادیده بگیریم، از سوی دیگر وقتی ما در حال آموزش یک کودک باشیم چه بهتر آنکه آموزش ما کامل و یک پارچه باشد و همه ی چهار مرحله ی زبان را پوشش دهد به طوری که همه ی جوانب زبانی با هم و با یک سرعت تکمیل شود. در حالی که ما میدانیم آموزش سنین 3 تا 10 سال که در موسسه کودکان برتر در حال تعلیم آن هستیم کاملا به صورت غیر ارادی و با بهره گیری از به روزترین متدها با توجه به دقت و آرامش کودکان برنامه ریزی شده و در این زمان که کودکان دغدغه ای به جز به کلاس آمدن ندارند و این آموزش را در غالب بازی های کودکانه ی خود در حال فراگیری هستند و چه بهتر که بخش اعظم و مهم نوشتار که یک بحث تولیدی زبان می باشد و با به نتیجه رسیدن این بخش با بحث بالا رفتن میزان علاقه مندی و انگیزه ی کودک و اولیا و حتی اطرافیان و معلم او همراه میباشد.

همین امر نوشتار به صورت موتور دو سمته عمل میکند: هم در عمیق تر شدن یادگیری زبان کمک میکنم و هم در تولید شفاهی یا همان ( اسپیکینگ) زبان آموز بسیار بسیار کمک کننده و مهم میباشد و با سرعت بیشتری زبان آموز را به جلو هدایت میکند.